ای که بر دوستان همی‌گذری از سعدی شیرازی غزل 544

1 ای که بر دوستان همی‌گذری تا به هر غمزه‌ای دلی ببری

2 دردمندی تمام خواهی کشت یا به رحمت به کشته می‌نگری

3 ما خود از کوی عشقبازانیم نه تماشاکنان رهگذری

4 هیچم اندر نظر نمی‌آید تا تو خورشیدروی در نظری

5 گفته بودم که دل به کس ندهم حذر از عاشقی و بی‌خبری

6 حلقه‌ای گرد خویشتن بکشم تا نیاید درون حلقه پری

7 وین پری پیکران حلقه به گوش شاهدی می‌کنند و جلوه گری

8 صبر بلبل شنیده‌ای هرگز چون بخندد شکوفه سحری

9 پرده‌داری بر آستانه عشق می‌کند عقل و گریه پرده‌دری

10 چو خوری دانی ای پسر غم عشق تا غم هیچ در جهان نخوری

11 رایگان است یک نفس با دوست گر به دنیا و آخرت بخری

12 قلم است این به دست سعدی در یا هزار آستین در دری

13 این نبات از کدام شهر آرند تو قلم نیستی که نیشکری