ای که دل بردی ز دلدار من آزارش مکن
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 ای که دل بردی ز دلدار من آزارش مکن آنچه او در کار من کردست در کارش مکن
2 هندوی چشم تو شد می‌بین خریدارانه‌اش اعتمادی لیک بر ترکان خونخوارش مکن
3 گر چه تو سلطان حسنی دارد او هم کشوری شوکت حسنش مبر بی‌قدر و مقدارش مکن
4 انتقام از من کشد مپسند بر من این‌ستم رخصت نظاره‌اش ده منع دیدارش مکن
5 جای دیگر دارد او شهباز اوج جان ماست هم قفس با خیل مرغان گرفتارش مکن
6 این چه گستاخی‌ست وحشی تا چه باشد حکم ناز التماس لطف با او کردن از یارش مکن
ادامه توضیحات شاعر