خانه صاحب نظران می‌بری از سعدی شیرازی غزل 547

1 خانه صاحب نظران می‌بری پرده پرهیزکنان می‌دری

2 گر تو پری چهره نپوشی نقاب توبه صوفی به زیان آوری

3 این چه وجود است نمی‌دانمت آدمیی یا ملکی یا پری

4 گر همه سرمایه زیان می‌کند سود بود دیدن آن مشتری

5 نسخه این روی به نقاش بر تا بکند توبه ز صورتگری

6 با تترت حاجت شمشیر نیست حمله همی‌آری و دل می‌بری

7 گر تو در آیینه تأمل کنی صورت خود باز به ما ننگری

8 خسرو اگر عهد تو دریافتی دل به تو دادی که تو شیرین‌تری

9 گر دری از خلق ببندم به روی بر تو نبندم که به خاطر دری

10 سعدی اگر کشته شود در فراق زنده شود چون به سرش بگذری