تو گر زارم کشی غمخوار از بابافغانی شیرازی غزل 293

1 تو گر زارم کشی غمخوار جان من که خواهد شد که خواهد خواست خونم، مهربان من که خواهد شد

2 مگر خواب اجل گیرد شب هجر توام ورنه حریف گریه و آه و فغان من که خواهد شد

3 مرا رشک رقیبان می کشد امشب نمی دانم که فردا تهمت آلود کسان من که خواهد شد

4 بسوزیدم که چون در پای دارم کشته اندازند امانت دار مشتی استخوان من که خواهد شد

5 که خواهد گفت حال زار من با آن پری یا رب درین شب آگه از درد نهان من که خواهد شد

6 شب آمد از کجا جویم فغانی یار همدردی به آه و ناله دیگر هم‌زبان من که خواهد شد