ای که چون عمر میروی بشتاب از فیض کاشانی غزل 58

1 ای که چون عمر میروی بشتاب خستگانرا به غمزهٔ دریاب

2 گروفا میکنی بوعده قتل کارم از دست میرود بشتاب

3 غم تو راحت دل غمگین عشقت آرام سینهای کباب

4 بی خودم کن از آن لب میگون تشنهٔ را به جرعهٔ دریاب

5 شب نشستم بیاد ابرویت پشت بر خواب و روی در محراب

6 عاشقانرا سر غنودن نیست دیدهٔ بی دلان ندارد خواب

7 خواب در چشم من چه سان آید چون دمی نیست خالی از سیلاب

8 بر رخم بسته تا بکی در وصل افتتح یا مفتح الابواب

9 فیض آندم بدوست پیوندی که نباشی تو در میانه حجاب