بر آن شدی که باهل وفا جفا از فضولی بغدادی غزل 408

1 بر آن شدی که باهل وفا جفا نکنی خوش است عهد چنین آه اگر وفا نکنی

2 منم نشانه تیر تو ای کمان ابرو نظر بغیر مینداز تا خطا نکنی

3 چو شاه ملک ملاحت تویی روا نبود که حاجت من درویش را روا نکنی

4 بچشم سرمه نازت کشیده اند ولی بشرط آن که نگاهی بسوی آن نکنی

5 نگویمت که چرا جور می کنی بر من تویی ترحم و من بی زبان چرا نکنی

6 دلا ز غمزه او چشم التفات مدار که خویش را هدف ناوک بلا نکنی

7 طریق عشق فضولی بسی مخاطره است ز دست دامن تقوی مگر رها نکنی