ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2756

1 ای وصل تو اصل شادمانی کان صورت‌هاست وین معانی

2 یک لحظه مبر ز بنده که نیست بی آب سفینه را روانی

3 من مصحف باطلم ولیکن تصحیح شوم چو تو بخوانی

4 یک یوسف بی‌کس است و صد گرگ اما برهد چو تو شبانی

5 هر بار بپرسیم که چونی با اشکم و روی زعفرانی

6 این هر دو نشان برای عام است پیشت چه نشان چه بی‌نشانی

7 ناگفته حدیث بشنوی تو ننوشته قباله را بخوانی

8 بی خواب تو واقعه نمایی بی آب سفینه‌ها برانی

9 خاموش ثنا و لابه کم کن کز غیب رسید لن ترانی