ای راحت جان‌ها به تو، از خاقانی شروانی غزل 325

1 ای راحت جان‌ها به تو، آرام جان کیستی دل در هوس جان می‌دهد، تو دلستان کیستی

2 ای گلبن نادیده دی اصل تو چه وصل تو کی با بوی مشک و رنگ می از گلستان کیستی

3 از از بتان دلخواه تو، در حسن شاهنشاه تو ما را بگو ای ماه تو، کز آسمان کیستی

4 بگشا صدف یعنی دهن بفشان گهر یعنی سخن پنهان مکن یعنی ز من تا عشق‌دان کیستی

5 چون زیر هر مویی جدا یک شهر جان داری نوا خامی بود گفتن تو را جانا که جان کیستی

6 با مایی و ما را نه‌ای، جانی از آن پیدا نه‌ای دانم کز آن ما نه‌ای، برگو از آن کیستی

7 خاقانی از تیمار تو حیران شد اندر کار تو ای جان او غم‌خوار تو، تو غم‌نشان کیستی