طرف کلاهی از مژه بالا از اسیر شهرستانی غزل 842

1 طرف کلاهی از مژه بالا شکسته ای صد ناوک بلا به دل ما شکسته ای

2 می شوخ و سبزه دلکش و سنبل گرفته (رو) می خورده ای و زلف چلیپا شکسته ای

3 بیباکی از تو شعله و چالاکی از تو سرد پامال جلوه های تو هر جا شکسته ای

4 گلزار بی نیازی باغ توکل است خاری اگر به پای تمنا شکسته ای

5 رعناتر از بهاری و زیباتر از نگار بازار سروها صف گلهای شکسته ای

6 خوارش مبین اسیر که پرورده غم است گوهر ندیده همچو دل ما شکسته ای