ای سرخ گشته از تو به خون روی از وحشی بافقی غزل 25

1 ای سرخ گشته از تو به خون روی زرد ما ما را ز درد کشته و غافل ز درد ما

2 از تیغ بی ملاحظهٔ آه ما بترس اولیست اینکه کس نشود هم نبرد ما

3 در آه ما نهفته خزان و بهار حسن تأثیرهاست با نفس گرم و سرد ما

4 رخش اینچنین متاز که پیش از تو دیگری کردست اینچنین و ندیدست گرد ما

5 سد لعب بلعجب شد و سد نقش بد نشست تا ریختیم با تو، بد افتاد نرد ما

6 وحشی گرفت خاطر ما از حریم دیر رفتیم تا کجاست دگر آبخورد ما