ای شوخ بغمزه بر سر جنگ مباش از کلیم رباعی 15

1 ابر را دیدیم چون ما چشم گریانی نداشت برق هم کم مایه بود از شعله سامانی نداشت

2 با مسیحا درد خود گفتیم پرسودی نکرد زانکه چون بیماری چشم تو درمانی نداشت

1 تا یافتم رسایی دست کشیده را آورده ام بچنگ مراد رمیده را

2 عریان تنی خوشست ولی ذوق دیگرست جیب دریده دامن در خون کشیده را

1 صبح شکفتگی ز شفق کم بهاترست خو کن بگریه، خنده ز گل بیوفاترست

2 رسم رهش ز همت اهل جهان مخواه طفلند و دستشان بدهن آشناترست