پارتی زلف تو از بس که ز دل‌ها از عارف قزوینی غزل 37

1 پارتی زلف تو از بس که ز دل‌ها دارد روز و شب بی‌سببی عربده با ما دارد

2 کاش کابینه زلفت شود از شانه پریش کو پریشانی ما جمله مهیا دارد

3 به که این درد توان گفت که والاحضرت در نیابت روش حضرت والا دارد

4 بخت یار است ولی بخت بد آنجاست که یار هرکجا پای نهد دست به یغما دارد

5 فکر روز بد خود کن مکن آزار کسی شب تاریک پی روز تو فردا دارد

6 دارم امید شود دار مجازات به پا خائن آن روز به دار است تماشا دارد

7 گر به حق گویی حرف تو کسی پی ببرد عارفا، شعر تو صد گونه معما دارد