ای ذکر ذوق بخش تو زیب زبان از فضولی بغدادی غزل 2

1 نهفتن در دل و جان درد و داغ آن پریوش را توانم گر توان پوشید با خاشاک آتش را

2 ز سینه آه حسرت می کشم چون تیر از ترکش که کی سازد تهی بر سینه ام آن ترک ترکش را

1 سرو را همچو قدت شیوه رعنایی نیست این قدر هست که او مثل تو هرجایی نیست

2 سرو و گل تا ز قد و روی تو دیدند شکست باغبان را سر و برگ چمن آرایی نیست

1 ماه من نخل قدت سرو خرامان منست سرو من ماه رخت شمع شبستان منست

2 می کند حال مرا هجر تو بد وصل تو خوش هجر تو درد من و وصل تو درمان منست