پندی دهمت اگر پذیری از سنایی غزنوی رباعی 320

1 ما را ز مه عشق تو سالی دگر آمد دور از ره هجر تو وصالی دگر آمد

2 در دیده خیالی که مرا بد ز رخ تو یکباره همه رفت و خیالی دگر آمد

1 احسنت و زه ای نگار زیبا آراسته آمدی بر ما

2 امروز به جای تو کسم نیست کز تو به خودم نماند پروا

1 آنرا که خدا از قلم لطف نگارد شاید که به خود زحمت مشاطه نیارد

2 مشاطه چه حاجت بود آن را که همی حسن هر ساعت ماهی ز گریبانش برآرد