1 یاقوت شکربار ترا لذّت قند است یک بوسه از آن لعل شکر بار به چند است؟

2 زنهار از آن غمزه عیّار که دایم با کیش کمان باشد و با تیر ، کمند است

3 ما از هوس قدّ تو بر خاک نشستیم بیچاره گیا را هوس سرو بلند است

4 چون مور ضعیفان شده پامال سواران و آن را خبری نیست که بر پشت سمند است

5 حال دل دیوانه ما چند بپرسی در سلسله حلقه زلف تو به بند است

6 ای خواجه برو پند مده بی خبران را کآن را خبری نیست که گوشش سوی پند است

7 آن چهره یار است فروزنده چو آتش وین جان جلال است که سوزان چو سپند است