ای قامت تو جلوه ده شیوه‌های از وحشی بافقی غزل 327

1 ای قامت تو جلوه ده شیوه‌های حسن در هر کرشمهٔ تو نهان سد ادای حسن

2 خواهی بدار و خواه بکش ، ناپسند نیست مستحسن است‌هر چه بود اقتضای حسن

3 سلطان حسن هر چه کند حکم حکم اوست بگذار کار حسن به تدبیر و رای حسن

4 این حسن پنج روز به یوسف وفا نکرد زنهار اعتماد مکن بر وفای حسن

5 دانی که گل ز باغ چرا زود می‌رود یعنی که اندکیست زمان بقای حسن

6 گویی بزن که حال جهان برقرار نیست حالا که در رکاب مراد است پای حسن

7 وحشی من و گدایی خوبان که این گروه سلطان عالمند ز فر همای حسن