ای ماه سیه پوش تو از عنصری بلخی قصیده-قطعه 134

1 ای ماه سیه پوش تو روشن شده ماهی هم شمع سرای من و هم پشت سپاهی

2 از قامت و قدّ تو برد سرو بلندی وز حلقۀ زلف تو برد قیر سیاهی

3 جانم بصلاح آید از آن نوش لب تو گر باز نیفزاید چشم تو تباهی

4 یعقوب اگر زنده شود باز بعالم نشناسدت ای ترک ز پیغمبر چاهی

5 خسته دلم ای بت بگشایی و ببندی چون زلف برخ بر بفزائی و بکاهی