صرصر هجر تو، از رودکی سمرقندی قصیده-قطعه 40

1 صرصر هجر تو، ای سرو بلند ریشهٔ عمر من از بیخ بکند

2 پس چرا بستهٔ اویم همه عمر؟ اگر آن زلف دوتا نیست کمند

3 به یکی جان نتوان کرد سؤال: کز لب لعل تو یک بوس به چند؟

4 بفگند آتش اندر دل حسن آن چه هجران تو از سینه فگند