مهر تو رسانده از محمدحسین غروی اصفهانی غزل 7

1 مهر تو رسانده بماه مرا وز چه بذروۀ جاه مرا

2 افسوس که طالع تیرۀ من بنشاند به خاک سیاه مرا

3 جز خرقۀ فقر و فنا نبود تشریف عنایت شاه مرا

4 عمری بدرش بردیم پناه نگرفت دمی به پناه مرا

5 در رهگذرش چون خاک شدم بگذشت و نکرد نگاه مرا

6 چون گرد دویدم در عقبش بگذشت و گذاشت براه مرا

7 سوزانده مرا چندانکه نماند جز شعلۀ ناله و آه مرا

8 من سوختۀ تو و مفتقرم دیگر مستان بگناه مرا