غمت در سینهٔ مو خانه دیره از باباطاهر دوبیتی 244

1 نفس شومم بدنیا بهر آن است که تن از بهر موران پرورانست

2 ندونستم که شرط بندگی چیست هرزه بورم بمیدان جهانست

1 نپرسی حال یار دلفکارت که هجران چون کند با روزگارت

2 ته که روز و شوان در یاد مویی هزارت عاشق با مو چه کارت

1 ز دست چرخ گردون داد دیرم هزاران ناله و فریاد دیرم

2 نشنید دستانم با خس و خار چگونه خاطر خود شاد دیرم

1 اگر دستم رسد بر چرخ گردون از او پرسم که این چون است و آن چون

2 یکی را می‌دهی صد ناز و نعمت یکی را نان جو آلوده در خون

1 چه خوش بی‌ مهربانی هر دو سر بی که یکسر مهربانی دردسر بی

2 اگر مجنون دل شوریده‌ای داشت دل لیلی از آن شوریده تر بی