غمت روز تنهاییم یار بس از فضولی بغدادی غزل 212

1 غمت روز تنهاییم یار بس شبم هم نفس ناله زار بس

2 مرا مایه خرمی روز غم دل خسته و جان افکار بس

3 چه کار آیدم قیدهای دگر دلم بسته زلف دلدار بس

4 سریر سلامت چه جای منست مقامم سر کوی خمار بس

5 ندارم بکار جهان هیچ کار مرا ترک کار جهان کار بس

6 چه حاجت بتیغ از پی کشتنم نگاهی ازان چشم خونخوار بس

7 فضولی ز لذات عالم مرا همان نشئه ذوق دیدار بس