درود پاک تو بر ریش باصفا از نظیری نیشابوری غزل 372

1 درود پاک تو بر ریش باصفا واعظ که ره ز قول تو دور است تا خدا واعظ

2 تو از عذاب خدا ما ز مغفرت گوییم نگاه کن تو کجایی و ما کجا واعظ

3 نفس ز دوری و بیگانگی زنی هر دم مگر دل تو به حق نیست آشنا واعظ

4 شد از وعید تو پرگوش ما چه می گویی اگر به حشر بریم از تو ماجرا واعظ

5 ز جهل شوم به وحدت نیاوری اقرار تو را چه زهره تکذیب اولیا واعظ

6 فراز عرش نشان خدای می گویی کشد خدای به چشم تو توتیا واعظ

7 کلام حق به غلط تا به کی کنی تفسیر تو هیچ شرم نداری ز مصطفا واعظ؟

8 کجا حدیث «نظیری » تو را فروغ دهد نداده آیت قرآن تو را ضیا واعظ