شور عشق تو در جهان افتاد از خاقانی شروانی غزل 149

1 شور عشق تو در جهان افتاد بیدلان را به جان زیان افتاد

2 تو هنوز از جهان نزاده بدی کز تو آوازه در جهان افتاد

3 آتشی زد غم تو در جانم که شرارش بر آسمان افتاد

4 تو سلامت گزین که نام دلم از ملامت به هر زبان افتاد

5 کار من مصلحت کجا گیرد خاصه کاین فتنه در میان افتاد

6 صوتر حال خصم و خاقانی مثل مار و باغبان افتاد