دردت به دل رسیده و از دل به از قدسی مشهدی غزل 395

1 دردت به دل رسیده و از دل به داغ هم مجلس بود به روی تو گرم و ایاغ هم

2 دردی عجب نشسته مرا در کمین دل ترسم دل مرا نگذارد به داغ هم

3 معشوق هرکه هست در این انجمن، تویی پروانه از برای تو سوزد، چراغ هم

4 بی می، ز بس گرفتگی دل درین بهار ترسم که غنچه‌ای نگشاید به باغ هم

5 گر فکر شعر کم کنم، از من عجب مدار دارم هزار فکر و ندارم دماغ هم

6 قدسی ز بس که آمده بودم ز دل به جان نی بینمش به سینه، نه گیرم سراغ هم