نظرت فی رمقی نظره فصا ز فداک از شمس مغربی غزل 113

1 نظرت فی رمقی نظره فصا ز فداک وصلتی بوجودی وجدت ذاتک ذاک

2 نظرت فیک شهود او ما شهدت سوای نظرت فی وجود او ما وجدت سواک

3 اذا جلوت علینا محبته و رضاک وجدت عینک فینا فاننا مجلاک

4 ترا هر آینه چون رخ تمام ننماید یکی هر آینه باید تمام صافی و پاک

5 منم که آینه دارم از دو کَون تمام توئی که کرده خود را درو تمام ادراک

6 مرا که جلوه گه روی جانفزای توام بدست خویش جلا ده برار از گل و خاک

7 کسی که هست بوصل تو دائماً خرّم روا مدار ز هجر تو دائماً غمناک

8 مرا بناز چو پرورده مکن به نیاز که از برای نجاتم نه از برای هلاک

9 منم که نور توام کی ز نار اندیشم ز نار هر که بترسد بود خس و خاشاک

10 ز رشمن است همه باک مغربی ور نه همه جهان چو بود دوستش ز دوست چه باک