عشق تو گردست در از کمال‌الدین اسماعیل غزل 53

1 عشق تو گردست در زمانه برآرد ز آدمیان قحط جاودان برآرد

2 رخصت آهی بده که تا دل تنگم یک نفس آخر بدین بهانه برآرد

3 یارگی عشق تو چو تاختن آرد عقل نیارد که سر زخانه برآرد

4 فتنه چو پروانه یافت از خطت ،اکنون مغز سلامت بتازیانه برآرد

5 مردمک دیده هر دم از مژه جاروب بر در تو گرد آستانه برآرد

6 بوک دل گم شده ز خاک درتو جایگهی سر بدین ترانه برآرد

7 جان جهان در دهانة عدم افتد آتش عشق تو گر زبانه بر آرد

8 نیز چو دندان تو خوشاب نباشد گر صدف از دل هزار دانه برآرد

9 روی ترا بی نقاب آینه بیند زلف تو آسوده سر بشانه برآرد

10 حیف نباشد من از غم تو بدین حال زلف و رخت سر بدین دوگانه برآرد؟