عشقت ره و رهنماست ای فیض از فیض کاشانی غزل 499

1 عشقت ره و رهنماست ای فیض جز عشق رهی کجاست ای فیض

2 در عشق به بین جمال مقصود عشق آینه خداست ای فیض

3 جان و دل ما بعشق باقیست عشق آب حیات ماست ای فیض

4 هم در ره عشق کان شادیست غمهای دگر بلاست ای فیض

5 از عشق طلب هر آنچه خواهی کو معدن هر عطاست ای فیض

6 ز عشق توان ز فتنه رستن عشق آفت فتنهاست ای فیض

7 در عشق گریز و در غم عشق جز عشق همه فناست ای فیض

8 پیوسته ز عشق فیض جو فیض کو منبع فیضهاست ای فیض