عشق از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2383

1 عشق تو از بس کشش جان آمده کشتگانت شاد و خندان آمده

2 جان شکرخای است لیکن از توش شکری دیگر به دندان آمده

3 دوش دیدم صورت دل را چنانک باز خوش بر دست سلطان آمده

4 صید کرده جان هر مشتاق را پر پرخون سوی جانان آمده

5 جمله جان‌ها سوی تو آید بود یک جوی زر جانب کان آمده

6 گفتمش از عاشقان این خون ز چیست ای تو از عشاق و رندان آمده

7 گفت خون باشد زبان عاشقی عشق را خون است برهان آمده

8 بوی مشک و بوی ریحان لطف ماست راست گویم نور یزدان آمده

9 درد درد شمس تبریزی مرا لحظه لحظه گنج درمان آمده