خط تو، که چون مشک شد از خامه حسن از عمعق بخاری رباعی 12

1 تا بود همیشه خون روان بود از دل وین بیشه تمام ارغوان بود از دل

2 بر هر سر خار صد نشان بود از دل با این همه عشق سرگران بود از دل

1 گرفت آب کاشه ز سرمای سخت چو زرین ورق گشت برگ درخت

1 بویی که از بهار نسیم صبا برد گویی همی ز طره دلار ما برد

2 شمشاد طوق فاخته گردد بکوهسار خلخال لاله کبک دری را عطا برد