خطت را بدایت به غایت از ابراهیم شاهدی دده غزل 15

1 خطت را بدایت به غایت خوش است تماشای آن بی نهایت خوش است

2 به تیری دل بی نوا را بساز که از پادشاهان عنایت خوش است

3 ز زلف حبیب و ز جور رقیب به اصحاب شکر و شکایت خوش است

4 مکن واعظا شرح جز وصف عشق که با عاشقان این حکایت خوش است

5 نه امروز با درد او دل خوشم جراحات او از بدایت خوش است

6 چه خوش گفت شستم ز خون تو دست که قولش به وجه کنایت خوش است

7 بگو شاهدی یک حدیثی ز عشق که از قول تو این روایت خوش است