ابراهیم شاهدی دده

درد تو جان من به جز این تن نمی‌کشد

دل را اگر چه نزد رقیبان بود دوا

بی‌سرو قد و سبزه خط و گل رخت

روی تو آفتاب و به هرجا کشید تیغ

تا شاهدی به دیدهٔ دل دید روی یار