دل و طبع خویش را گو که شوند نرم خوتر
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 دل و طبع خویش را گو که شوند نرم خوتر که دلم بهانه جو شد من از و بهانه جوتر
2 گله گر کنم ز خویت به جز اینقدر نباشد که شوند اگر تو خواهی قدری ازین نکوتر
3 همه رنگ حیله بینم پس پردهٔ فریبت برو ای دو رو که هستی ز گل دور و دوروتر
4 تو نه مرغ این شکاری پی صید دیگری رو که عقاب دیگر آمد به شکار این کبوتر
5 نه خوش آمده است وحشی تو غریب خوش ادایی همه طرز تازه گویی، ز تو کیست تازه گوتر
ادامه توضیحات شاعر