ای دل به صبر کوش که از ملک‌الشعرا بهار غزل 319

1 ای دل به صبر کوش که هر چیز بگذرد زبن حبس هم مرنج که این نیزبگذرد

2 فرهاد گو به تلخی غم صبر کن که زود شیرینی تعیش پرویز بگذرد

3 دوران رادمردی و آزادگی گذشت وین دورهٔ سیاه بلاخیز بگذرد

4 مردانه پایدار بر احداث روزگار کاین روزگار زن‌صفت حیز بگذرد

5 ما و تو نیستیم و به خاک مزار ما بسیار این نسیم فرح‌بیز بگذرد

6 این است پند من که ز خوب و بد جهان نه غره شو، نه رنجه که هر چیز بگذرد

7 صبح نشاط خندد و آید «‌بهار» عیش وین شام شوم و عصر غم‌انگیز بگذرد