دل بوفای تو نهادن خوش است از فیض کاشانی غزل 114

1 دل بوفای تو نهادن خوش است جان بتمنای تو دادن خوش است

2 گر سرعاشق برود رفته باش بر قدم عشق ستادن خوش است

3 پای کشیدن زهمه کارها سربسر عشق نهادن خوش است

4 یکسره بر خواستن از هر دو کون بر قدم دوست فتادن خوش است

5 دل زجهان کندن جان کندنست روز ازل دل ننهادن خوش است

6 پای برین توده غبرا زدن روسوی فردوس نهادن خوش است

7 نیست خوشی فیض درین خاکدان از عدم آباد نزادن خوش است