سر عثمان از جلال الدین محمد مولوی غزل 2222

1 سر عثمان تو مست است بر او ریز کدو چون عمر محتسبی دادکنی این جا کو

2 چه حدیث است ز عثمان عمرم مستتر است و آن دگر را که رئیس است نگویم تو بگو

3 مست دیدی که شکوفه ش همه در است و عقیق باده‌ای کو چو اویس قرنی دارد بو

4 ای بسا فکرت باریک که چون موی شده‌ست وز سر زلف خوش یار ندارد سر مو

5 مست فکرت دگر و مستی عشرت دگر است قطره‌ای این کند آنک نکند زان دو سبو

6 بس کن و دفتر گفتار در این جو افکن بر لب جوی حیل تخته منه جامه مشو