1 خونم از مستی طریق عقل را گم می‌کنم می‌کشم خون صراحی روی در خم می‌کنم

2 با سگان کوی تو من بعد خواهم یار شد عقل بی‌آرام پیش خود به مردم می‌کنم

1 مده هر دم سر آن زلف را تاب مزن دلهای مردم را به قلاب

2 ز سیل چشم گریانم عجب نیست زنم بر آتش دل دم بدم آب

1 هر لحظه سیل دیده به خون می‌کشد مرا سودای گیسویت به جنون می‌کشد مرا

2 گر به وعده‌های دل خلافت کشد رواست سوی سراب سوز درون می‌کشد مرا