زلف تو اگر به تاب می‌بینم از اوحدی مراغه‌ای غزل 572

1 زلف تو اگر به تاب می‌بینم دل ز آتش غم کباب می‌بینم

2 این جور، که بر دلم پسندیدی ظلمیست که بر خراب می‌بینم

3 در دیدهٔ‌خود خیال رخسارت چون عکس قمر در آب می‌بینم

4 این شیوهٔ چشمهای بی‌خوابت گویی که: مگر به خواب می‌بینم

5 روی تو کشد مرا و این معنی از دور چو آفتاب می‌بینم

6 هجر تو و مرگ اوحدی را من «من ذلک» یک حساب می‌بینم

7 هر چیز که آن خطاست در عالم چون از تو بود، صواب می‌بینم