1 دوستیت مباد با نادان که بود دوستیش کاهش جان

2 این مثل زد وزیر با بهمن دوست نادان بتر زصد دشمن

3 بثبنو اپن کنه راکه سخت نکوست مار، به دشمنت که نادان دوست

4 تا توانی رفیق عام مباش پختهٔ عشق بامن و خام مباش

5 که همه طالب جهان باشند بستهٔ بند آب و نان باشند

6 همگالا بی خبر زمبدع خویش واگهی نه که چیستشان در پیش

7 عاشق خورد و خواب و پوشش بس تابع شهوت و هوا و هوس

8 یار خاصان نه آن نه این جویند از پی او بقای جان جویند