فن تو و سد هزار برهان کمال از وحشی بافقی رباعی 47

1 چیست قصد خون من آن ترک کافر کیش را ای مسلمانان نمی‌دانم گناه خویش را

2 ای که پرسی موجب این ناله‌های دلخراش سینه‌ام بشکاف تا بینی درون خویش را

1 از نظر افتادهٔ یاریم مدت‌ها شدست زخم‌های تیغ استغنا جراحت‌ها شدست

2 پیش ازین با ما دلی زآیینه بودش صاف‌تر آهی از ما سر زدست و این کدورت‌ها شدست

1 یار ما بی رحم یاری بوده است عشق او با صعب کاری بوده است

2 لطف او نسبت به من این یک دو سال گر شماری یک دوباری بوده است