1 خسرو توران گشای، روی بایران نهاد خام کمندش لکام بر سر شیران نهاد

2 نیک شناسد جهان آنکه جهان آفرید نام جهانگیر شاه، شاه جهان بان نهاد

1 نمی توان بسر سرّ روزگار رسید که خانه بسته در است و نظر شکسته کلید

2 سپید گشت چو چشم شکوفه چشم امل که در بهار فراغت گلی شکفته ندید

1 به مهد کرد طبیعت مشیمه های ودود پس از سعادت میلاد سعد دین مسعود

2 سپهر مجمره گردان پر اخگر اختر برای مجلس او ساخت چشم بدرا، عود