چشم عیبت چو نباشد گل و خاشاک از قدسی مشهدی غزل 70

1 چشم عیبت چو نباشد گل و خاشاک یکی‌ست پاک‌بین را همه جانب نظر پاک یکی‌ست

2 عالمی قرب غمت یافته اما نه چو من کشته بسیار ولی بسته فتراک یکی‌ست

3 زخم شمشیر بلا بر سر هم می‌آید خورده صد تیغ مرا بر جگر و چاک یکی‌ست

4 قرب بعدم نشود موجب شادی و ملال پیش سودازدگان قدر گل و خاک یکی‌ست

5 هرکجا هست ملالی همه مخصوص من است هیچ‌جا نیست ز غم خالی و غمناک یکی‌ست

6 غیر آیینه کسی روی تو را سیر ندید کوکب سعد همانا که بر افلاک یکی‌ست

7 نکته‌سنجان همه یک نوع شناسند سخن در طبیعت همه‌جا نشات ادراک یکی‌ست

8 قدسی از حب وطن چند نشینی به قفس؟ خیز و پرواز سفر کن همه‌جا خاک یکی‌ست