چشم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1830

1 با وکیل قاضی ادراک‌مند اهل زندان در شکایت آمدند

2 که سلام ما به قاضی بر کنون بازگو آزار ما زین مرد دون

1 بود شیخی دایما او وامدار از جوامردی که بود آن نامدار

2 ده هزاران وام کردی از مهان خرج کردی بر فقیران جهان

1 هله هش دار که در شهر دو سه طرارند که به تدبیر کلاه از سر مه بردارند

2 دو سه رندند که هشیاردل و سرمستند که فلک را به یکی عربده در چرخ آرند

1 دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

2 در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی‌کاران به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

1 در هر فلکی مردمکی می‌بینم هر مردمکش را فلکی می‌بینم

2 ای احول اگر یکی دو می‌بینی تو بر عکس تو من دو را یکی می‌بینم