ای رنگ عارض تو، از کمال‌الدین اسماعیل غزل 134

1 ای رنگ عارض تو، آتش در آب بسته وی چین طرّة تو ، از مشک ناب بسته

2 جادوی غمزۀ تو ،بگشاده دست صنعت بر عارض تو از خط، نقشی بر آب بسته

3 نرگس ز شرم چشمت، در پیش سرفکنده غنچه بدست حسنت، بر رخ نقاب بسته

4 روی تو کرده روشن آفاق را وانگه پی کور کرده، آنرا ، بر افتاب بسته

5 هم شاخ ارغوانرا ، لعل تو خون گشاده هم چشم نرگسانرا، جزع تو خواب بسته

6 در چنگ فرقت تو ، هستم من شکسته در چار میخ محنت، همچون رباب بسته

7 آخر بدیدم ای جان، در دور خوبی تو دست خطا گشاده، پای صواب بسته

8 گفتی که بی وفایی، شرمت ز خود نیاید افسوس اگر نبودی، راه جواب بسته