دو چشم مست تو، خوش می‌کشند از شاطرعباس صبوحی غزل 58

1 دو چشم مست تو، خوش می‌کشند ناز از هم نمی‌کنند دو بد مست، احتراز از هم

2 شدی به خواب و به هم ریخت خیل مژگانت گشای چشم و جدا کن سپاه ناز از هم

3 میان ابرو و چشم تو، فرق نتوان داد بلا و فتنه ندارند امتیاز از هم

4 کس از زبان تو، با ما سخن نمی‌گوید چه نکته‌ایست که پوشند اهل راز از هم

5 شب فراق تو بگسیخت در کف مطرب ز سوز سینهٔ من، پرده های ساز از هم

6 به باغ سرو صنوبر چو قامتت دیدند خجل شدند ز پستی، دو سر فراز از هم

7 پری رخان چو گرفتار و درهمم خواهند گره زنند به زلف و کنند باز از هم

8 تو در نماز جماعت مرو که می‌ترسم کُشی امام و بپاشی صف نماز از هم

9 دلم به زلف تو، مانند صعوه می‌ماند که اش به خشم بگیرن د دو شاهباز از هم

10 تو بوسه از دو لبت دادی و صبوحی جان به هیچ وجه، نگشتیم بی‌نیاز از هم