دایم ز تمنای تو دل در از اسیر شهرستانی غزل 225

1 دایم ز تمنای تو دل در نظر ماست ابری که نم از شعله کشد چشم تر ماست

2 بی خاطر آشفته نرفتیم به جایی چون گل دل صد پاره ما بال و پر ماست

3 تا گرد ره گرم روان برق نژاد است اول قدم از خویش گذشتن سفر ماست

4 در قدر فزودیم به قدر هنر خویش قدر هنر خویش شکستن هنر ماست

5 دیری است که همسایه آن روز سیاهیم عمری است که سودای نگاهت به سر ماست

6 هر چند اسیر از قفس آزاد نگردیم پرواز چو در دل گذرد بال و پر ماست