کوی تو که آواره هزاری دارد از وحشی بافقی رباعی 19

1 در ره پر خطر عشق بتان بیم سر است بر حذر باش در این راه که سر در خطر است

2 پیش از آنروز که میرم جگرم را بشکاف تا ببینی که چه خونها ز توام در جگر است

1 آه ، تاکی ز سفر باز نیایی ، بازآ اشتیاق تو مرا سوخت کجایی، بازآ

2 شده نزدیک که هجران تو، مارا بکشد گرهمان بر سرخونریزی مایی ، بازآ

1 عاشقِ یکرنگ را یارِ وفادار هست بندهٔ شایسته نیست ورنه خریدار هست

2 می‌رسدت ای پسر بر همه‌کس ناز کن حسن و جمالِ تو را نازِ تو در کار هست