1 دوست داری که دوستدار کشی هر دلی را هزار بار کشی

2 تو گرفتار عشق را ز نهان دم دهی پس به آشکار کشی

3 رشتهٔ جان سیه کنی چون شمع عاشقی را که شمع‌وار کشی

4 ما چراغ تو و تو آتش و باد گر یکی برکنی هزار کشی

5 کیسه لاغر شده، چه سیم کشی صید فربه شده چه زار کشی

6 جام پر بر دهی به مجلس می غمگنان را به غم‌گسار کشی

7 خنده را گو که سر مبر به شکر چند شیران مرغزار کشی

8 غمزه را گو که خون مریز به سحر چند مردان روزگار کشی

9 تشنهٔ عشق را به جستن آب غرقه در آب انتظار کشی

10 دولت عشق یار خاقانی است تو همه دولتی که یار کشی