آن غالیه خط گر سوی ما نامه از حافظ شیرازی غزل 436

1 آن غالیه خط گر سوی ما نامه نوشتی گردون ورق هستی ما درننوشتی

2 هر چند که هجران ثمر وصل برآرد دهقان جهان کاش که این تخم نکشتی

3 آمرزش نقد است کسی را که در این جا یاریست چو حوری و سرایی چو بهشتی

4 در مصطبه عشق تنعم نتوان کرد چون بالش زر نیست بسازیم به خشتی

5 مفروش به باغ ارم و نخوت شداد یک شیشه می و نوش لبی و لب کشتی

6 تا کی غم دنیای دنی ای دل دانا حیف است ز خوبی که شود عاشق زشتی

7 آلودگی خرقه خرابی جهان است کو راهروی اهل دلی پاک سرشتی

8 از دست چرا هشت سر زلف تو حافظ تقدیر چنین بود چه کردی که نهشتی