ای آرزوی مهرتو سیلاب‌کینه‌ها از بیدل دهلوی غزل 316

1 ای آرزوی مهرتو سیلاب‌کینه‌ها بر هم زن‌کدورت سنگ آبگینه‌ها

2 ملاح قدرت تو ز عکس تجلیات راند به بحرآینهٔ دل سفینه‌ها

3 آتش‌پرست شعلهٔ اندیشه‌ات جگر آیینه‌دار داغ هوای تو سینه‌ها

4 از حیرت صفای تو خونی است منجمد اشک روان سطر به چشم سفینه‌ها

5 درکارگاه حکم تو بهرگداز سنگ آتش برون دهد نفس آبگینه‌ها

6 آنجاکه مهر عشق کند ذره‌پروری جوشد گل شرافت ذات ازکمینه‌ها

7 تا پایه‌ای ز قصر محبت نشان دهیم چون صبح چاک دل به فلک برد زینه‌ها

8 بیدل به خاکساری خود ناز می‌کند ای در غبار دل ز خیالت دفینه‌ها