1 ای که در این خاکدان جان و جهانی مرا چون بروم زین سرا باغ و جنانی مرا

2 جان مرا جان توئی لعل مرا کان توئی در دل ویران توئی گنج نهانی مرا

3 آنکه بدل میدمد روح سخن هردمم تا نزند یکنفس بی دمش آبی مرا

4 شب همه شب تابصبح همنفس من توئی روز چو کاری کنم کار و دکانی مرا

5 تا که بمحفل درم با تو سخن میکنم چونکه بخلوت روم مونس جانی مرا

6 یکنفس ازپیش تو گر بروم گم شوم چون بتو آرم پناه امن و امانی مرا

7 گر تو برانی مراجان زفراقت دهم جان بوصالت دهم گر تو بخوانی مرا

8 گه به وصالم کشی گه ز فراقم کشی گاه چنینی مرا گاه چنانی مرا

9 فیض بتو رو کند رو چو بهرسو کند نور تو عالم گرفت قبله از آنی مرا